පල්ලියගුරු සර්, ඉසුරු සමග ෆිසික්ස්

වැඩි කරදරයක් නැතුව මුලින්ම හොයා ගත්තු ක්ලාස් එක තමයි භෞතික විද්‍යාව . එහෙන් මෙහෙන් හොයලා බැලුවම දැනගන්න ලැබුනා කදාන ඩි මැසනඩ් එකේ ප්‍රවීන ගුරුවරයෙක් වුනු සුසන්ත පල්ලියගුරු සර් ගැන.

ඕලෙවල් අන්තිම සබ්ජෙක්ට් එක ලියලා ගෙදර එන ගමන් අම්මයි තාත්තයි එක්කම කාගෙන්දෝ පාර අහගෙන තිබ්බ විදියට රිලවුල්ල හන්දියෙන් සෙවන්ත්ඩේ එක පාරෙ ගිහින් සර්ගේ ගෙදර හොයා ගත්තා. ඒ වෙනකොට සර්ගෙ නෝනා ටියුශන් එකක් කරමින් හිටියා ගෙදර ඉස්තෝප්පුවෙ...ඇයත් ගණිතය ගුරුවරියක්.

ප්‍රසිද්ධ ගුරුවරු වෙච්ච මගේ අම්මා තාත්තාව සාදරයෙන් පිලිගත්තු පල්ලියගුරු සර් අපේ ගෙදර ඇවිත් ක්ලාස් එක කරන්න එකග උනා.. ඒ වෙනකොටත් මලින්ද , මොරිස්, ධම්මික, ඉසුරු, ඉන්දික සහ රවි පන්තියට සෙට් වෙලා හිටියේ...අපි කලේ සර්ව කැමති කර ගත්තු එක විතරයි.

පංතිය දාගත්තෙ අගහරුවාදාට.  ඒ දවස් වල අගහරුවාදා හවස ජාතික රූපවාහිනියෙන් රොබින් හුඩ් පෙන්නනවා. අපේ සෙට් එක සර් එනකන් රොබින් හුඩ් බලනවා.ඉතා මිත්‍රශීලී ගුරුවරයෙක් වෙච්ච පල්ලියගුරු සර්ත් වේලපහින් ආවොත් අපි එක්කම රොබින් හුඩ් බලලා තමයි පංතිය පටන් ගන්නේ.

ඉස්කෝලේ රසායන විද්‍යාව උගන්නපු පල්ලියගුරු සර් ගේ ඇගේ තියෙන්න ෆිසික්ස් කියන එක තමයි මම මුලින්ම තේරුම් ගත්තෙ. සිගරට් ලෝලියෙක් වෙච්ච සුසන්ත සර් ගණන් දෙන්නෙ සිගරට් එකට ටයිම් කරලා. කෙටි ක්‍රම සහ මනෝමය ගණනය කිරීම් වලට අති දක්ෂයෙක් වෙච්ච සර් අදටත් මගේ ලෝකෙ වීරයෙක්..හේවගේ පොත්වල තිබ්බ අපි නොහදපු ගැටලුවක් නොතිබුණු තරම්.

ආතරයිටිස් රෝගයෙන් බරපතල ලෙස බැටකාපු කෙනෙක් වුනු පල්ලියගුරු සර් සමහර දාට මෝටර් සයිකලය පැදන් එන්නෙ හරිම අපහසුවෙන්. අත්දිග කමිසයේ අත් නවනවා වෙනුවට රෝල් කරලා අදින සුසන්ත සර්ව නිතර අදින ලා ගොම පාට කමිසය එක්ක තමයි මට හොදටම මතක.

ගාල්ලෙ රිච්මන්ඩ් එකේ ආදි ශිෂ්‍යයෙක් වෙච්ච සුසන්ත සර්ගෙ පාසල් මිතුරා තමයි මට ඉස්කෝලෙ රසායන විද්‍යව ඉගැන්නුවෙ...ශ්‍රීනාත් වික්‍රමසිංහ. ශ්‍රීනාත් සර්ගෙ හරි නම ශ්‍රියානන්ද කියලා දැනගත්තෙත් සුසන්ත සර්ගෙන්ම තමයි.ශ්‍රීනාත් සර් ගැනත් කතන්දර බොහොමයි.

මීට වසර හයකට කලින් මට අන්තිමට සුසන්ත සර්ව මුණ ගැහුණා ඩී මැසනද් විදුහලේදී. මම කරපු ටියුෂන් ආශ්‍රිත ව්‍යාපෘතියකට ඔහුගේ උපරිම සහය ලබා දුන්නා වගේම එතන සිටි කීප දෙනෙකුට මාව අදුන්වලා දුන්නා තමන්ට මුණ ගැසුණු ඉතා දක්ෂ ශිෂ්‍යයෙක් විදියට. ඒ වෙලාවේ නම් සියුම් ආඩම්බරයක් නොදැනුනාමත් නෙවේ. ඊලග පාර ලංකාවට ගියාම නොවැරදීම බලන්න යා යුත්තෙක් විදියට ලැයිස්තුවේ උඩින්ම ඉන්න කෙනෙක් තමයි ඔහු.

හෙමින් තේරුම් ගන්න ළමයි වෙනුවෙන් කාලය ගත කරන්න අකමැති අමුතු ජාතියෙ කෙනෙක් වෙච්ච පල්ලියගුරු සර්ගෙ පන්තියේ  මාස 3 යද්දි ඉතුරු උනේ මමයි මොරිසුයි මලින්දයි ඉසුරුයි විතරයි. කෙනෙකුට තර්ක කරන්න පුලුවන් ඒ අතින් ඔහු සාර්ථක ගුරුවරයෙක් නෙවෙයි කියලා. නමුත් ඔහු ඉගැන්නුවේ තමන්ට තෘප්තියක් ලබන්න මිසක් වෙන දේකට නෙවෙයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ. තමන්ගෙ රිද්මයට සරිලන සිසුන් දෙන්නෙක්ට උගන්නලා ඔහු ලබපු තෘප්තිය වෙනස් රිද්මයක සිසුන් 10කින් ලබන්න බැරි බව දැන ගෙන උගන්නපු ගුරුවරයෙක් පල්ලියගුරු සර්.

ඔහොම ගිහින් අන්තිම කාලෙදි මමයි මොරිසුයි ඉසුරුයි විතරක් වෙලා විභාගෙ ලං වෙද්දි ඉසුරු සහ මම විතරක් බවට පත් වුනා. මම නොකියා කියන්නෙ මම හෙන පොරක් කියලා නම් නෙවෙයි. ඒත් දේවල් සිද්ධ උනේ එහෙමයි. මොරිස් නැවතුනේ සර් එක්ක මතවාදී ඝට්ටනයක් මත කියලා තමයි මතකේ තියෙන්නෙ.

ඉසුරු කියන්නෙත් අපේ අම්මගේ ඉතාම හිතවත් ජෝඩුවකගේ වැඩිමල් පුතා. මරදාන සාන්ත ජෝසප් විදුහලේ ඉගෙන ගත්තු ගැඹුරු දාර්ශනික බුද්ධිමතෙක් වෙච්ච ඉසුරු මට වැඩියෙන්ම සෙට් උනේ අපි දෙන්නට තිබ්බ සාපේෂතාවාදය සහ බෝර් ගේ ක්වොන්ටම් වාදය ගැන තිබ්බ උනන්දුව .අන්තර්ජාලය සුලබ නොවූ එදා අපි දෙන්නා ඔය ගැන හොයන්න නොපීරපු පුස්තකාලයක් නැති තරම්. ගණිතයේදි විශේෂිත වේගයක් නොතිබ්බාට ගැඹුරින් විෂය කරුණු අවබෝධ කර ගන්න පුලුවන් කෙනෙක් ඉසුරු. මිනිහටම හරි යන විදියට ගණිතය උගන්නපු පනාවල සර් ගෙ ජීවිත  දර්ශනයත් ඉසුරුව අනන්‍ය ලෙස ඒ යුගය තුල නිර්මාණය කලා කියලයි මට හිතෙන්නෙ.