පොන්නයාට සාධාරණයක්, චෙෆාකි හා සඳවතියගේ රස්තියාදුකාර ආදරය, එරන්දී හමුවීම සහ නෙල්ලි ප්‍රින්ස් ගේ බ්ලොගාගමනය

මේ දවස් ටිකේ කොච්චියාගේ ඔලු ගෙඩියේ වැඩ කළේ සොඳුරු සඳවතී හා චෙෆාකිගේ  මනසේ සිත්තම් වූ ඒ රස්තියාදුකාර ආදරය ය.

ඕවා ඔය තරම් මා හට බොක්කටම වැදුනේ කොච්චියා බොක්කෙන්ම රස්තියාදුකාරයෙක් නිසාය. හැසිරීම කෙසේ වෙතත් හිත පතුලෙන් ම රස්තෙක් ය. ඔහෙලා හැමෝම ලස්සනට මාතෘකාවක් අලලා ලියද්දී කොච්චියා අච්චාරු ලියන්නේ ඒ නිසාය. මගේ හිත හැමවිටෙකම සැරිසරන්නේ ඉබාගාතේය. එය පිළිවෙලකට හසුරුවා ගන්නට ඕනෑකමක් ඇත්තේද නැතිය. එසේ හැසිරුව හොත් ඒද මා නෙවේය. මා ජීවත් වන්නේ මම වෙනුවෙන් මය...එසේ නම් මා රස්තියාදුකාරය. එසේ කියන්නේ මා නොවේය. තර්ක ශාස්ත්‍රයේ හා සරල ගණිතයේ මූලයය.

“ එකම රාශියකට සමාන රාශි එකක් අනෙකට සමානය”

කොච්චියා කිසි දාක බේසික්ස් බිඳින්නේ නැතිය.ඒවාට ගරු කරන්නේය. බේසික්ස් වල ඉන්නා එකා රස්තියාදුකාරයෙක් වෙන්නේ කෙසේ දැයි කව්රුන් හෝ අසන්නට හැකිය.. ඒ ඇත්තන්ට මා කියන්නේ බේසික්ස් නැවිය හැක්කේ ඒවායේ කෝර් එක හැදෑරූ එකෙක්ට පමණක් කියාය.. ඒ නිසා මා කියනා සෑම ප්‍රකාශයකටම වග කියන්නේය.

කොච්චියා ගැහැණුන්ට ආදරය කර ඇත්තේය. බහු වචනයෙන් කීවාට දෙදෙනෙක්ට පමණක් ය. වරෙක මා ආදරය හා සෙක්ස් කියන්නේ එකක් කියාත් පසුව දෙකක් කියාත් ආයෙත් එකක් කියාත් නැවතත් දෙකක් කියාත් සිතා යථාර්ථය නම් එය දෙකක්ම යැයි කියාත් හිතන්නේය. මේ කතා කරන්නේ පොළවේ පය ගසා කරන ආදරය මෙන්ම සිරුරේ රසායනිකයන් ප්‍රායෝගිකව ඇති කරන්නා වූ හැඟීම් ගැනත් ගැඹුරෙන් ම සිතීමෙන් පසුවය. කොච්චියා ගැහැණුන් ගැන සිතනා ආකාරය නෝනා හොඳින් දන්නේය.. ඒ ගැන ඈ පසු ගිය දාක හැලපයා ඉදිරියේද කීවාය. මා රාගය හා කාමය ගැන මෙන්ම ආලය හා ආදරය ගැනද පට්ට අවංකය. එය නිරාවරණය කිරීම හුදෙක් කුපාඩිකම හෝ වනචරකම ලෙස නොව අවංක කම හා නිරවුල් කම ලෙස සාධාරණීකරණය කරන්නට මා කැමැත්තේය.

රස්තියාදුකාර පෙම්වතුන් කියා ජාතියක් ඇත්තේ හෝ නැත්තේ නැතිය. කොණ්ඩය ජෙල් කර පමණින් හෝ ඩෙනිම ඉනට පහළින් ඇඳි පමණින් මිනිහෙක් රස්තෙක් වන්නේ නැතිය. ගංජා මලක් ඉරූ පමණින් හෝ වලියකට ගොස් ඉල්ලන් කෑ පමණින් ම ඌ රස්තෙක් වන්නේ නැතිය. ඔය ස්ටයිල් එකේ ඉන්නා බහුතරයක් එවුන් මනසින් ෆුල් සෙට්ල් ය. උන්ට ටාගට් ඇත්තේය. කොච්චියා උන් ගැන හොඳින් දන්නේය. අද වෙන තුරුත් මා තරම් රස්තියාදුකාරයෙක් මට උන් තුලින් හමුවී නැත්තේය.

සඳවතිය ගේ රස්තියාදුකාර පෙම්වතා හා කොච්චියා අහසට පොළව වගේය. කොච්චියා සමාජ භාවිතය තුල ප්‍රාමාණික උගතෙක් ය.. අකුරු අමාරුවෙන් අමුණන සමාජය මෙන්ම විශ්ව විද්‍යාල  ඇකඩමියාවද එකසේ හුරුය.. ගමේ කෝපි කඩය මෙන්ම හිලටන් හෝටලයද ගෙදර වගේය...ගංජා බීඩි මෙන්ම ලෝකයේ ඉහළම මිලැති සුරුට්ටු ද කසිප්පු මෙන්ම ප්ලැටිනම් ලේබල් ද දෙවරක් නොසිතා ගසන්නේ ය…

රස්තියාදුකාරයෙක් හදන්නට බැරිය. සඳවතිය පවුල් බර දමා රස්තාව මිනිහෙක් කරන්නට තනන්නේය. එසේ කළ හැක්කේ පොත්තේ රස්තියාදුකාරයන් වය. බොක්කේ එවුන් එසේ හැදෙන්නේ නැතිය. උන්ගේ මනස සැමදා ඉබාගාතේය. උන් ලෝකයට අනුව සාර්ථක මෙන්ම අසාර්ථක වෙන්නටද පුලුවන් ය. ඒ උන්ට සෙට් වෙන මාර්ගය මත මිසෙක උන්ගේ අවශ්‍යතාවයක් මත නම් නොවේය. සැබෑ රස්තියාදුකාරයෙක් සිය පෙම්වතිය තමා මෙන් වීම පතන්නේ නැතිය. ඌ ඕනෑම විදියක ගැහැණියකට තමන්ට ඕනෑ නම් ඒ විදියට ආදරය කරන්නේය. රස්තෙක් පවතින්නේ මොහොත තුල පමණක් ය. Instance කියන එක instance එකකට වඩා දික් කර ගන්නා එකා රස්තෙක් නොවන්නේය.

කොච්චියා සිය නෝනාට ආදරය කරන්නේ ගැඹුරු හේතුවක් නිසාය. එනම් මොහොතින් මොහොතට ආදරය කරනා එකාට එකදිගට ප්‍රති ආදරයක් අඛණ්ඩව කරනා නිසාය. ලක්ෂ්‍ය කීපයක් එකදිගට යා කළ පසු හැදෙන්නේ රේඛාවක් ය. එනම් රස්තා පවා එවන් විටෙක අඛණ්ඩ ලෙස ආදරය කරනා බව ලෝකයට පෙනෙන්නේය. ඒ රේඛාව හැදුනේ ලක්ෂ්‍ය යා කිරීමෙන් බව දන්නේ ඒ රස්තියාදුකාර පෙම්වතා පමණක් මය.

ජීවිතය කිකලෙකවත්  සරල රේඛීය ශ්‍රිතයක් නොවන්නේය… එය පරාවලයෙනුත් එහා ගිය බහුවලික ශ්‍රිතයක් සේ දකිනා මා ඉහත කී කිසිදු ලක්ෂ්‍යයක නිත්‍ය පැවැත්මක් ද නොපතන්නේය. අවබෝධය කියන්නේ වෙනස්වීම් කියන්නේ ස්වරූපය බව උගැන්මය. ඕකෙන් කියවෙන්නේ ජීවිතය ස්වභාවයෙන්ම රස්තියාදුකාර බවය. එය සෙට්ල් කර ගෙන මානවයා කරන්නේ ප්‍රකෘතිය විකෘතියක් කරගෙන ඒ විකෘතිය සම්මතය කර ගැනීමය.

ඊළඟ කතාව චෙෆාකිගේ ය. මිනිහා අද හෙටම ඕමාන් එන බව සැක හැර කීවේ හැලපයා ය. ගිය සතියේ මට චෙෆාකි ගේ වීසා පවා පෙන්නුවේය. චෙෆාකි ගේ සංයුක්ත කවි සෑහෙන ප්‍රමාණයක් මා කියවා ඇත්තේය. ඔය සංයුක්ත කවි ලියනා ගොඩක් එවුන් පට්ට කපටියෝය. බහුතරයක්  උන් ලිව්වේ මොකක්ද කියා බලා ගන්නේ කියවන එවුන් ගේ විචාරයන් ගෙන් ය. චෙෆාකි කියන්නේ අකලට කෙස් පැහුණු කෙනෙක් නෙවේය. මිනිහා තුරුම්පු හැලිය යුතු තැන මෙන්ම වෙලාවද දැනුමෙන් හා අත්දැකීමෙන් උගත් පඬියෙක් ය. මිනිහාගේ කවි ද එසේය...ආ විට පසිඳලන්නට කවි කීපයක්ම ඇත්තේය.. සිම්පල් වගේ පෙනුනාට ඔය මට්ටමේ පොරක් ඕවා ලියන්නේ ආවාට ගියාට නම් නෙවේය.

ඒ අස්සේ ගිය සතියේ මට මරු කවියෙක් සෙට් උනේය. මාසයක දෙකක කාලයක සිට දැක කතා බහ කර ඇතුවාට සැලකිය යුතු මට්ටමේ හඳුනා ගැනීමක් දක්වා දික් ගැසුණේ පහුගිය බදාදාය. කොළ හා පොත් වල කවි ලියනා ඒකා ට බොගක් දැමීමට කොච්චියා බල කළේය. ඒ එක්කම කියවන්නට කියා දුමී ගේත් සඳවතීගේත් එරන්දි ගේත් බ්ලොග් වල ලින්ක් ද දුන්නේ මිනිහාව තවත් දිරි ගැන්වෙනු පිණිසය. අද මිනිහා මට කීවේ අනිවාර්යයෙන්ම බ්ලොගක් පටන් ගන්නා බවය. ඒ වෙනුවෙන් කොච්චියා කොයිතරම් ගේමක් දුන්නා දැයි තේරුම් යන්නට උදාහරණයක් මිනිහාගේ කවියකින් ම පෙන්වා දෙන්නේය. මේ කවිය සතියකට පෙර මිනිහා මගේ නෝනාට එවා ඇත්තේය.

//

අක්කේ නුඹේ සැමියා ඇණයක් වෙන්නේ
Blog එක අරින තුරු වසනට නොම දෙන්නේ
අවසන ඔහුට පැරදී දිනුමක් දෙන්නේ
දිවියෙත් මෙහෙමමද ඔහු නුඹ ජයගන්නේ

//

පහුගිය සතියේ නෙල්ලි ප්‍රින්ස් සිය බ්ලොගය දොරට වැඩැම්මෙව්වේය. ඕමානය සිංහල බ්ලොග් ලෝකයට සෑහෙන්න සමීපය. එහි පුරෝගාමී වූවෝ නම් හැලපේ හා චෙෆාකි ය. නෙල්ලි ප්‍රින්ස් එහි අලුත්ම පුරුක ය. මා සිතුවේ මිනිහා කවියකින් වැඩ අරඹාවි කියාය...ඒත් අභියෝගාත්මක ලෙස සිය හුරු පුරුදු රටාවෙන් මිදී මුල්ම පෝස්ටුව ඉදිරිපත් කිරීම ප්‍රශංසනීය ය.  ඒ ප්‍රශංසාව කරනා අතරේම නෙල්ලි ප්‍රින්ස්ට මා කියන්නේ අපට උඹේ කවි ඕනා බවය.. නිමිති නම් ඕනෑවටත් වඩා ඇත්තේය ...ඒවා කවි කිරීම හැමෝටම නොහැකිය.

සිංහල බ්ලොග් ලෝකයේ කවියන් ගතහොත් කොච්චියා හැමදාමත් එරන්දී කියෙව්වේය. ඈගේ කාව්‍ය ප්‍රතිභාවද කිසිවෙකුට දෙවෙනි නොවන්නේය… නොපෙනෙනා මානයන් හෙළ බසේ උපරිමාලංකාරයන් සමගින් නිමිත්තක් නොමැති වීම ම නිමිත්තක් කර ගෙන ලිවීමට ඈට ඇත්තේ උපන් හපන්කමක් ය. මේ එරන්දී කවුදැයි තිතටම දැන ගත්තේ ඊයේ ය. ඇගේ කවි හා නිසඳැස් මා මුලින්ම කියෙව්වේ මීට දශක දෙකකට පමණ පෙරය.

අහම්බයකින් ඈ අලුතින් හඳුනා ගැනීමට ලැබීම භාග්‍යයක් සේ කොච්චියා දකින්නේය.

මේ පෝස්ටුව දැන් මුල සිට කියවූ මට මේ නම් තවත් අච්චාරුවක් ම නේදැයි සිතුණේය..ඒ මදිවාට මේ හුදෙක් බ්ලොග් කාරයන් කීප දෙනෙක් හා ඔවුන් ගේ ලේඛන මත පදනම්ව ලියූවක් ද වන්නේය. එය එසේ වූවා මිස සිතා මතා කළ දෙයක්ද නොවේය. මේ පෝස්ටුව ම ගෙඩි පිටින් රස්තියාදුකාරය. ඉබාගාතේ ගිය එකක් ය.

දින ගණනකට පෙර වොඩ්කා සමග ඇරඹූ මේ ලියමන අද විස්කි සමග ඉවර කරන්නේය. කාර්‍යබහුල බව මෙන්ම අලුතින් ලද පොත් කීපයක්ද කොච්චියා ගේ පමාවට හේතු වීය. අනුර හෙට්ටිගේ ලියූ පණ්ඩක පුත්‍ර වස්තුව මා සිත් ගත්තේය. නොදකින මානයක් ජනවහරේ පොන්නයෙක් ගේ ඇසින් බලා ලියූ සමාජ විවරණයක් වූ එය මානව චින්තනයේ සියුම් මානයන් සීරුවට ස්පර්ෂ කර ඇත්තේය. සාමාන්‍යයෙන් කතෲවරුන් කතා ලියන්නේ චරිතය තුලට ආවේශ වීමෙන් ය. හත්පෙති මලේ ශේන්යා ට ආරූඪ වී ශේන්යා තුල ඉන්නා පොන්නයාට අනුර සාධාරණයක් කළා යැයි කොච්චියා ට දැනෙන්නේය.