හැලපයා ගේ සංවත්සර සාදය සහ සැඟවී ගිය අලි ඔලුකාර උඩු රැවුලා

කොච්චියා ඕමානයට ආදා පටන් නිතරම යන එන එක්තරා සුවිශේෂී කාර්යාලයක් ඇත්තේය.එහි සිටින සියළු නිලධාරීහු කොච්චියාව හොඳින් හඳුනන්නෝය. එකට කා බී ඇතිවා මෙන්ම දුටු තැන සිනා සී කතා කරන්නෝය. මේ අතරේ කොච්චියාට දිරෙව්වේම නැති එක් අලි ඔලුකාරයෙක් සිටියේය. මනුස්සකමට මුහුණට මුහුණ හමුවූ විට සිනාසුණත් මුහුණ නොබලන, දැක්කත් අහක බලා ගෙන යන පාංශු දේහධාරී උඩුරැවුල් කාරයෙක්ය. කාටවත් ඕනාවට වඩා දෙන්නට නොයන කොච්චියා වරක් දෙවරක් මේ මිනිහාගේ ආඩම්බර බැලූ නමුත් ඉන් පසු මිනිහා එන විට හිතා මතාම අහක බලා ගන්නට පුරුදු උනේය.

අමිල සහ කලනී කියන්නේ කොච්චියා ලංකාවේ ඉන්නෙද්දී පටන් දන්නා කියන ජෝඩුවක්ය. කලනී වැඩ කරන්නේද උක්ත කන්තෝරුවේය. පහුගිය අවුරුද්දේ  දිනක ඔවුන්ගේ නිවසේ පැවති සාදයකදී අමිල සහ තවත් මිතුරන් කීප දෙනෙක් සමග සුහද සාමිචියේ යෙදී සිටියදී ප්‍රධාන දොරෙන් මතුවූයේ මට දිරවන්නේම නැති අර පාංශු දේහධාරී උඩු රැවුලා ය.ආ වෙලේ පටන් අතේ ගෙනා කුඩා කැමරාවකින් පින්තූර ගත් රැවුලා මා ළඟින්ම ඉඳගෙන සිනහවක් සහිතව මට "හෙලෝ" කීවේය. ඒ කොච්චියා මිනිහා හිනා වෙනවා දැක්කාමය. වටින් ගොඩින් කතා කරමින් යන අතරේ බෝතලයක අඩක් පමණ හිස් වෙද්දී වාගේ  දැනගන්නට ලැබුනේ කොච්චියා දැඩි කැමැත්තෙන් කියවන්නාවූ එක්තරා බ්ලොගයක අයිතිකරුවා මේ රැවුලා බවය. 

එදා හඳුනාගත් රැවුලා ඉන් පසු කීප වතාවක්ම අමිලගේ නිවසේ පැවති සාදයන් හි හමුවූ අතර කොච්චියාට බ්ලොගක් ලියන්න කියා ඒ හැම දිනකම උනන්දු කළේය. අවුරුද්දක් පුරාවටම ලියන්නේ මොනවාද සහ ඒවා කොයි ආරක විය යුතුදැයි සිතමින් සිටි කොච්චියා ලියන්න ගත්තේ 2016 අග බාගයේදීය. මගේ මුල් ලියමනේම මේ රැවුලා ට ප්‍රණාමය පුදන්නේත් ඒ නිසාය. උන්දෑ නොවන්නට කොච්චියා බ්ලොග් ලියනු නැත්තේය. 2009 දී ඉංගිරිසියෙන් වදන්තදයේ බ්ලොග් ලියූ කොච්චියාට යම් පුද්ගලික හේතූන් මට බ්ලොග්කරණය එපා වී හිබුණේය.

මෙසේ උඩු රැවුලා සහ කොච්චියා අතර ක්‍රමයෙන් ඇතිවූ හිතවත් කම අද වෙන විට ඇත්තේ සැලකිය යුතු බෝතල් ගණනක් හිස් කර ඇති මට්ටමකය. එසේම ඒ සෑම හමුවකම අපට පොදුවේ කතා කළ හැකි මාතෘකාද නොඅඩුව තිබුණේය.

මේ උඩු රැවුලා ලියන්නාවූ හැලප කඩේ බ්ලොගයට නොවැම්බර් එකොළොස් වන දාට අවුරුදු හතරක් පිරුණේය... ඔය සංවත්සරය ගැන රැවුලා… එනම් මෙතැන් සිට හැලපයා….මා දැනුවත් කලේ පහුගිය සතියේය. ඩොමෙස්ටික් සෙන්සර්ෂිප් වලට යටත්ව ලියා ගන්නට දෙයක් නැතිව උන් හැලපයා එදා කිව්වේ හතරවෙනි වසර සපිරීම වෙනුවෙන් පෝස්ටුවක් ලියනා බවය. මෙය සැමරිය යුත්තක් නිසාම ඒ වෙනුවෙන් සාදයක් දැමිය යුතු බව කොච්චියාගේ මතය වූයේය. ඊට එකඟ වූ හැලපයා ගේ බ්ලොග් සංවත්සරය ගැන දැන් දිග හැරෙන්නේය.

පාටියට අවශ්‍ය රහමෙර වලින් නම් කිසි අඩුවක් හැලපයාට නැති බව හොඳින් දන්නා කොච්චියා කේක් ගෙඩියක් මෙන්ම කටගැස්ම වෙනුවෙන් කට්ලට් ද හදාගෙන ඒම බාර ගත්තේය. හැලපිට සහනයක් වනු වස් අවශ්‍ය නම් රෑ කෑම සාදා ගෙන ඒම සඳහා ද දායක විය හැකි බව පැවසූ නමුත් ඒ බව කියන්නට ගොස් හැලපයා හොඳ හැටි අසා ගෙන ඇති බව ආරංචි උනේ පසුවටය.

නෝනාට කියා කේක් ගෙඩිය සාදාගන්නට සිතුවාට ඉතා වෙහෙසකර සතියකට පසු ආ සිකුරාදා දවසේත් ඈව වෙහෙසීම නොකළ යුත්තක් බැවින් කඩෙන් කේක් එක මිලට ගැනීමට මා තීරණය කළේය. කේක් සඳහා අපේ පළමු තේරීම වන cake gallery වෙත ගියාට තිබූ ඒවා හිතට ඇල්ලුවේ නැතිය..ඉන් පසු ගියේ Bread Talk එකටය..කේක් එක ගත්තාට වැඩේ ඉවර නැත්තේය...හැලපයා කියා ලියා ගත යුත්තේය..එහි සිටි පිලිපීන කෙල්ල ගත් කටටම කීවේ ලිවිය හැක්කේ ඉංගිරිසියෙන් පමණක් බවය. ඇතුලේ හිටි අනෙක් කෙල්ල එතනට ආවේ කොච්චියාගේ වාසනාවටය..”හැලපයා” යන්න ලිවීම අපහසු නොවන බවත් බලාගෙන නොලියා බලාගෙන අඳින ලෙසත් මා කළ ආයාචනය ඈ කෙසේ හෝ බාර ගත්තාය..වැඩේ ගොඩය.

කිව්වා සේම රෑ අට වෙද්දී කොච්චියා , නෝනා, ඩිස්ති සහ ජහුටා Al Khuwair හි පිහිටි හැලප භවන වෙත සම්ප්‍රාප්ත වූවෝය. අපව ආදරයෙන් පිලිගත් හැලපයා හා හැලපිය ඒ වෙන කොටත් රෑ කෑම සාදා අප බලාපොරොත්තවෙන් සිටියෝය. මේ සාදයට ආරාධනා කරන්නට අප ඕමානයේ ඉන්නා තවත් බ්ලොග් ලියන්නන් සෙව්වත් ඒ උත්සාහය සාර්ථක වූයේ නැතිය.

ගෙට ගොඩ වෙනවාත් එක්කම තමා ම සෑදූ ෆෘට් කොක්ටේලයකින් සංග්‍රහ කළේ හැලපයා ය.. හැලපිය කිව්වේ ආපු මිනිස්සුන්ට පොඩ්ඩක් ඉඳ ගන්න දෙන්න කියාය… හැලපිය නොදන්නවා උනාට අපේ හැලපයාට ඕනෑ වූයේ ඔය පොඩි පොඩි සීන් ඉකමනට ඉවර කර අදාල කාර්‍යයට එන්ටර් වෙන්නට බව කොච්චියා දන්නේය.

ඉටිපන්දම් පත්තු කර..හැපි බර්ත් ඩේ කියා කේක් ගෙඩිය කැපූ හැලපයා සිය බිරින්දෑට කේක් කවන්නට යද්දී ඈ කීවේ ඒක කොච්චියාට කවන්න කියාය.. හේතුව ඇසූ කල ඈ කීවේ,

“ ඕක දැන් බ්ලොග් එකේ දැම්මම හැමෝම අන්න හැලපි අන්න හැලපි කියයි” කියාය.

කෙසේ හෝ ඈට කේක් කැවීමෙන් පසු පින්තූර කීපයක් ගත්තේ ඔහෙලාට පෙන්නන්නය. මොකෝ පස්සෙන් පහු ඕවා ගන්නට කෙනෙක් නැති වෙනවා මෙන්ම ගන්න ඒවායේ කොලිටිය ගැන වග කියන්නට කෙනෙක්ද නැති වන බව අප දන්නා නිසාමය.

හැලපයා ගේ කේක් ගෙඩිය..පිටිපස්සෙන් හිටගෙන ඉන්නේ හැලපයාය

කේක් එක ටීපෝවේ තියෙද්දීම හැලපයා බෝතල් වැඩැම්මෙව්වේය. පින්තූර පහලින් අලවා ඇත්තේය. Lord Scott, Vat 69 හා නැපෝලියන් අධිරාජයාගේ බ්‍රැන්ඩි එකක්ද තිබුණේය.  කොච්චියාගේ නෝනාගේ අභිමතය අනුව Lord Scott එකෙන් ආරම්භ කළ ඒ අනුමත වීම නැවතුනෙ බ්‍රැන්ඩි බෝතලයද ඉවර කරමින් Vat 69 එක ටීපෝව මත තනි කරමින්‍ ය. වාහනය පදවාගෙන ගෙදර යා යුතු බව නෝනා මතක් නොකළා නම් ඒ බෝතලයටද යම් සාධාරණයක් ඉටු වෙනවා මෙන්ම ඒ වෙනුවෙන් කතා කරන්නට ඇති පදම් මාතෘකාද අප සතුව තිබුණේය. ඒ වන විටත් සාහිත්‍යය .. සිනමාව.. ලෝක ආර්ථිකය මෙන්ම බජට් එකද අපට ආතල් ලබා දී තිබුණේය.

වැට් එක හැරෙන්නට අනෙක් දෙකටම සාධාරණය ඉටු වුණේය

කෑම මේසය ඇර ඇති බවත් ගොඩේ කෑම වේලක් හැදූ බවත් හැලපි කිව්වා වාගේ ලාවට මතකය. කොච්චියාට ඒ වන විට බඹර පදම් ය. හැලපයාද කෑම බෙදා ගන්නවා කියා හැන්දක් දික් කරගෙන එහෙට මෙහෙට වෙනවාද දැක්කේය. ඩිස්ති තව පොඩ්ඩෙන් පිඟානටම අයිස්ක්‍රීම් බෙදා ගන්නේය.. ජහුටා පොඩි එකා උනාට දෙකක් දා ගැනීමට අකමැත්තක් නැතිය..ඒත් හැලපයා වැනි වැඩිහිටියෙක් ඉදිරියේ එසේ කිරීම හොඳ මදි යැයි සිතා බයිට් පමණක් ගිල්ලේය.

කෑම ටික පංකාදු පහට තිබූ බව කිව්වේ නෝනා සහ ජහුටා ය. ඉඳි ආප්ප බර ගානකට කොච්චියා වැඩේ දුන් බවත් ඩිස්ති ගේ පිඟානේ බත් තිබූ බවත් හැලපයා ඉඳිආප්ප හා බත් එකට බෙදා ගෙන කෑ වගත් ලාවට මතකය. මා වැරදි නම් නිවැරැදි කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින්නේ හැලපයාගෙන් ය. ගෙදර එන්න පිටත් වෙන්න පෙර අපේ ගෘහ සේවිකාව වූ විතාන ටත් කෑම පාර්සලයක් දෙන්නට තරම් හැලපිය කාරුණික වූවාය.

මේ පෝස්ටුව ලියන්නේ මූදු වෙරළේ ශීෂා එකක් අදිමින්‍ ය. පට්ට සීතලේ හඳේ හාවා ලොකු වෙලා ඉන්න හැටි බලන්නට ඇවිල්ලා ය. හාවා කෙසේ උනත් කොච්චියා දැන් ඉන්නේ ශීෂා සැර වැදී හඳේය. ටයිප් කරද්දී සීතලට ඇඟිලි වෙව්ලන්නේය.

හැමදාම බ්ලොග් කීපයක්වත් කියවන මට දැනෙන ආකාරයට හැලප කඩේ කියන්නේ සුවිශේෂී බ්ලොගක්ය. කෙනෙක්ට පල්හෑලි ලෙසින් අර්ථකථනය කළ හැකි වුවද ජීවිතයේ ඔය තරම් සිද්ධි සමුදායක් මේ තරම් විස්තරාත්මකව මෙන්ම විශ්ලේෂණාත්මකවද ලිවීම අති දුෂ්කර කාර්යයකි.වඩාත් වටින්නේ අඛණ්ඩව ලිවීමට තරම් කතන්දර ඔහු සතු වීමය. හැලපයාට වඩා වසර ගණනාවක් වයසින් බාල වූ මා හට මගේ අවුරුදු 15-20 කාලයේ ඇති මතකයන්ට වඩා ඉතා අධික සිද්ධි සහ අවස්ථා ගැන මතකයක් තිබීම ඇතැම් විට පුදුම එලවන සුළුය.තව අවුරුදු ගානක් උනත් මේ රටාවෙන්ම ලිවිය හැකි කතා රැසක් හැලපයා සතුව ඇත්තේය. ඕමාන් ජීවිතය ගැන පමණක් ලිවිය හැකි පෝස්ට් සියයක්වත් ඇති බව මට ඉඳුරා කියත හැක්කේය.

කොච්චියා දන්නා පරිදි විප්‍රවාසය කියනා වචනය සිංහල බ්ලොග් අවකාශයට ගෙනත් අත හැරියේ හැලපයාය. අද වන විට එය සිංහල බ්ලොග් ලෝකයේ පට්ට ගැසෙනා වචනයක් ය. කතන්දර ලියනා බ්ලොග් කාරයෝ බොහෝ ඇත්තෝය..ඒ ගොඩක් ඒවා කොපි කළ ඇත්තෝද නැත්තේ නොවේය. එහෙත් හැලප කඩේ වැන්නක් ලිවීම පමණක් නොව කොපි කිරීමද පහසු නැතිය. හැලප කඩේ තැම්බෙන හැලප ඊටම ආවේණිකය. දශක කීපයක ජීවිත කතා යුගයෙන් යුගයට ගලපා ලිවීම වෙනම අභ්‍යාසයක් ය. උඩු රැවුලා ඒ කලාව මැනවින් ප්‍රගුණ කර ඇත්තේය.

පෝස්ටුව ඉවර කරන්නට මත්තෙන් ආයෙත් හැලපයාට සුබ සංවත්සරයක් පතන්නේය. හැලපිගේ සෙන්සර් වලට හසු නොවී වැඩි වැඩියෙන් පැණි රස දෝරෙ ගලනා පෝස්ට් ලිවීමේ හැකියාව ලැබේවායි පතන්නේ බොක්කෙන්මය…

ප.ලි - ඇතැම් පින්තූර පල නොකරන ලෙස ලැබුණු ඉල්ලීමක් මත ඒවා ඉවත් කර ගෙන ඇත්තේය. හැලපිගේ සෙන්සර් කොච්චියාවද ආක්‍රමණය කර ඇත්තේය. හැලපයාගේ බ්ලොග් අනාගතය වෙනුවෙන් ඒ කැපකිරීම කිරීමට කොච්චියාගේ අමනාපයක් නැත්තේය.